Beet

Bestellen? klik op de cover!

Fragment

‘Ik heb een en ander veranderd aan de scheidingsakte en dit,’ ze zwaaide met haar toestel, ‘is mijn verzeke-ring. Vijf megapixel camera. Je staat ervan versteld hoe scherp die foto’s zijn.’
Langzaam liet George zich op de bank zakken. Hij kon niet geloven wat hij hoorde.
‘Waarom, Diana? Wat heb ik je ooit misdaan dat je me zo behandelt?’
‘Ik neem waar ik recht op heb. Niets persoonlijks.’
‘Niets persoonlijks,’ hij zag stipjes voor zijn ogen zweven, pulserende vlekjes die dansten in zijn blikveld. Hij werd draaierig en voelde een pijnscheut door zijn hoofd trekken. ‘Niets persoonlijks? Godverdomde valse teef dat je daar zit!’ Hij was weer rechtop gesprongen en balde zijn vuisten. ‘Ik moet je er gewoon uit gooien. Altijd heb ik begrip getoond, voor ogen gehouden dat je jezelf niet was. De maat is vol, trut. Je kunt verrekken voor mijn part. Waarom val je niet gewoon dood?’
Er verscheen een gefascineerde glans in haar ogen en ze stond ook rechtop. ‘Ja, komaan George. Laat eens zien dat je een vent bent. Vécht verdomme eens. Je laat je in de luren leggen door de een of andere bimbo en voor je het weet lig je onder haar slof.’
‘Kus mijn kloten, rotwijf!’
Plots vloog ze op hem af en greep hem bij zijn haren. Ruw drukte ze haar lippen op de zijne en probeerde haar tong tussen zijn opeengeklemde lippen te wurmen. Toen dat niet lukte ging ze met een hand naar zijn kruis en begon wild zijn geslacht te masseren. Van verbazing ging zijn mond open en gulzig, met veel speeksel, liet ze haar tong rondgaan. Ondanks zijn weerzin voelde George hoe hij hard werd. Hij probeerde haar weg te duwen, waarop ze haar armen rond zijn nek sloeg en hem bijna in een wurggreep hield. Het lukte hem om zijn hoofd weg te draaien.
‘Laat me los, Diana!’
Ze klemde hem steviger vast en boorde haar gezicht in zijn hals. Onder het slaken van een rauwe, gesmoorde kreet zette ze haar tanden in zijn oor. George brulde het uit van de pijn en hij voelde iets warms in zijn nek. Hij gaf Diana een kniestoot in haar maagstreek, waarop ze kokhalzend voorover sloeg. Hij bracht zijn hand naar zijn oor, dat in brand leek te staan. Het voelde warm en kleverig aan en ontzet keek hij naar zijn hand, die bedekt was met bloed. Intussen kwam Diana hijgend weer rechtop. Er hing bloed aan haar kin. Ze keek hem aan vanonder haar wenkbrauwen en spuwde iets uit. Het stuiterde op de salontafel en viel op de plankenvloer.
‘Leg dat maar eens uit aan je meisje,’ zei ze met een lage stem en ze liep snel weg. Vanuit de gang riep ze: ‘Tot gauw, Georgie-boy.’ De deur sloeg hard dicht.

RECENSIES

Vreemd, maar de ontdekking waard: "Origineel , grappig en spannend"!  door fany - HEBBAN    

Marc kerkhofs schrijft met kennis van zaken en dat voel je. Na zelf gewerkt te hebben in een carwash en rugproblemen ontwikkeld te hebben, besloot hij om te gaan schrijven. Beet heeft een aparte cover en doet denken aan een ongemeen spannend boek. Maar is dit echt zo? 

George werkt in een carwash in Edegem en leidt, samen met zijn vrouw Diana, een liefdevol leven. Totdat hij op een dag gesis hoort in een put op de carwash en verbijsterd achteruit wijkt. Hij doopt het gifgroene, schattige monster, dat tevoorschijn kwam Splinter en verstopt hem voor bijna iedereen. Wanneer het wezen op een dag hulpeloos is, neemt hij het mee naar huis en samen met zijn vrouw verzorgt hij het schepsel. Hoewel ze gaan houden van hun Splinter gebeurt het ondenkbare. Nadat het eerder Frank, een collega van George beet, bijt het ook Diana en ook zij verandert. 
Stilaan komt er paranoia om de hoek kijken. Wat is echt en wat is ingebeeld? Voor mij is het boek dus op een aparte manier spannend want je vraagt je af of dit monster wel echt de oorzaak is van de veranderingen die de gebeten mensen doormaken? Is het vreemde de dreiging of is er iets anders? Uiteindelijk is een gedachte maar een gedachte. Natuurlijk wil je ook weten hoe dit allemaal gaat eindigen en na een tijdje kan je het boek dus niet meer neerleggen. Beet is een boek om je tanden in te zetten als je graag vreemde verhalen leest, die stilaan in je hoofd kruipen en anders dan anders zijn. Een traditionele thriller is dit dus niet eerder een bevreemdende maar ook grappige thriller die intelligent gebruik maakt van bovennatuurlijke elementen. Beet is door de beeldende schrijfstijl een boek dat ik als een film voor mijn ogen zag afspelen. Raar kan dus zeker de ontdekking waard zijn. Verwacht geen gruwelijke horror maar eerder een soort van Gremlin- gevoel en je zit goed voor enkele uurtjes onafgebroken leesplezier!   

Een beet met een staartje  door Joke Zwier        

Marc Kerkhofs (1964) heeft zelf jarenlang gewerkt in een carwash. Door rugklachten heeft hij zijn werk daar op moeten geven en is toen begonnen met verhalen schrijven.

Beet, een bijzondere thriller met een aparte cover, die je gaat begrijpen als je het boek begint te lezen.
George, werkzaam als onderhoudsman bij de carwash hoort op een dag een vreemd gesis bij de waterput. Hij ontdekt een vreemd dier (hij noemt het Splinter) en voert dit, waarop het zich weer terugtrekt in de waterput. Hij verteld zijn baas alleen, dat hij een grote rat heeft gezien. Op een dag wordt Frank, een collega van George, door Splinter gebeten en belandt in het ziekenhuis. Thuis verteld hij alles aan zijn vrouw Diana, die hem eerst niet wil geloven, maar doordat hij haar meeneemt en Splinter laat zien gelooft ze hem. Op een dag vindt George een doodzieke Splinter bij hem in de tuin en verzorgt hem. Diana raakt gehecht aan Splinter, maar wordt op een dag gebeten. Langzaam maar zeker komt George er achter wat de beet van Splinter bij een mens veroorzaakt en schrikt van de gevolgen……. 

Beet is vlot geschreven en wil je achter elkaar uit lezen. Het heeft een lange spanningsboog, er gebeurt steeds wat. De personen komen echt over, met al hun fouten en gebreken. Ook de karakterveranderingen van de gebeten personen zijn goed uitgewerkt.